My Wife เมียเด็กของนายวิศวะ

คำโปรย
เมื่อสาวน้อยอย่างน้ำพิ้งค์ถูกจับแต่งงานกับชายหนุ่มจอมเย็นชาอย่างทามไท เรื่องวุ่นๆจึงเกิดขึ้น

(น้ำพิ้งค์ VS แม่)

“แม่อยากให้ลูกแต่งงานกับทาม”
ขวับ!!
!!!
“อะไรนะคะ แม่อยากให้หนูแต่งงานกับพี่ทามงั้นเหรอคะ”
ฉันหันขวับอย่างตกใจทันทีที่แม่ของฉันเอ่ยเรื่องสุดแสนจะช็อคและตะลึงจนต้องเบิกตาโตอย่างเรื่องที่จะให้ฉันแต่งงานกับพี่ทาม ก็เรื่องที่แม่กำลังพูดอยู่มันใช่เรื่องเล่นไก่กาที่จะเอามาพูดเล่นที่ไหนละ นั้นมันเรื่องแต่งงานเลยนะ แต่งงานที่แปลว่าฉันกำลังจะมีสามีเป็นตัวเป็นตนในวัย20อะ มันใช่ที่ไหนเล่า!

“ก็ลูกแอบแม่ไปสมัครเรียนที่ไกล ๆ เองทำไมละ ถ้าลูกอยากไปเรียนที่กรุงเทพลูกก็ต้องแต่งงานกับพี่ทาม ไม่งั้นหนูไม่ต้องไปเรียนนะพิ้งค์”

“แม่! แม่คิดอะไรอยู่ หนูไม่แต่งหนูเพิ่งจะเข้าปีหนึ่งเองนะแม่” ฉันโวยวายไม่ยอมพร้อมหน้าบึ้งปากยื่นไม่พอใจใส่แม่

“ก็นั้นแหละ หนูจะเข้าไปเรียนที่กรุงเทพใช่ไหม แล้วหนูก็ไม่มีคนรู้จัก ไม่มีคนที่จะคอยดูแล...ทามนะเหมาะที่สุดที่จะดูแลลูกช่วงที่เรียนกรุงเทพตอนห่างไกลแม่ไง แม่แค่อยากหายห่วงตอนลูกอยู่ไกลหูไกลตาแม่อะพิ้งค์”
___________

(น้ำพิ้งค์ VS ทามไท)

ตุบ!
“อั๊ก!”
ไอ้พี่ทาม! ไอ้คนบ้าเอ้ยใช้หน้าแข้งกระแทกบั้นท้ายฉันลงจากเตียงแบบนี้เลยเหรอ! นี่มันเข้าค่ายทำร้ายร่างกายและใช้ความรุนแรงเลยนะ
ใช่ค่ะอีพีทามคนหมาบ้ามันถีบฉันลงจากเตียงมานั่งพับเพียบอยู่ข้างล่าง!
แต่เหนือกว่าการนั่งพับเพียบคืออะไรรู้ไหม ก็คือมันเจ็บไง! ก้นฉันจะระบมหมดไหมเนี้ย แล้วไหนจะกระดูกก้นกบฉันอีกมันจะเคลื่อนไหมเนี้ย ฮึ่ย

“พี่ทาม! พี่ทำบ้าอะไรรู้ตัวหรือเปล่าห้ะ!” ฉันหันไปแหว่ตาเขียวใส่พี่ทามทันทีที่ทำให้ก้นฉันเจ็บและกระดูกดังแกร็บ
แต่ดูคนที่ทำฉันเจ็บสิ!

“ทำอะไร” เหอะ! ยังมีหน้ามาลอยหน้าลอยตาถามอีก
ได้! จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ชอบความรุนแรงแบบนี้ใช่ไหม งั้นน้ำพิ้งค์คนนี้จะไม่ทนแล้วเหมือนกันเว้ย!
ทำมาทำกลับ! ร้ายมาร้ายกลับ!ผู้หญิงกับผู้ชายต้องเท่าเทียมกัน!

ฟุบ!
หมับ!
“โอ้ย ยัยบ้าเอ้ยเธอมากัดแขนฉันทำไมวะ!”
ใช่ฉันกัดแขนพี่ทาม และตอนนี้พี่ทามก็กำลังพยายามดันหน้าของฉันที่กำลังกัดแขนของตัวเองออกไปด้วยใบหน้าที่เหยเกสุดๆ
แล้วไงฉันไม่สงสารหรอกนะ

“ก็แล้วใครสั่งใครสอนให้พี่เตะพิ้งค์ตกเตียงก่อนละ พี่ทำพิ้งค์ก่อนพี่ก็ต้องโดนเอาคืนแบบนี้แหละ!”
สิ้นสุดเสียงอันแข็งกร้าวของฉัน ฉันก็ก้มลงไปกัดแขนพี่ทามอย่างไม่ปราณีอีกครั้ง กัดจนพี่ทามต้องร้องโอดครวญขอชีวิตจากฉันเลย แต่ฉันไม่ยอมปล่อยง่ายๆหรอก เพราะฉันจะกัดจนกว่าจะพอใจกันไปข้าง

“ไอ้เหี้ยเอ้ย!”
ฟึบ!
ตุบ!
“อ๊ะ!”
แต่จู่ ๆสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อพี่ทามสบถคำหยาบออกมาเสียงดังลั่นด้วยความโมโหแล้วสะบัดแขนพลิกตัวขึ้นมาคร่อมฉันอย่างดุดันแทน พร้อมกับกดข้อมือทั้งสองข้างของฉันลงกับเตียงจนรู้สึกเจ็บไปหมด

“กัดแขนฉันจนหนังมันจะหลุดอยู่แล้ว เป็นบ้าไปแล้วหรือไงวะ!”
เหอะ! ยังมีหน้ามาตะคอกถามฉันอีกเหรอ แล้วเมื่อกี้ใครมันเตะฉันลงเตียงก่อนละ!

“แล้วเมื่อกี้พี่ทำพิ้งค์ก่อนทำไมละ พิ้งค์แค่ขอนั่งด้วยเฉยๆ”

“ก็ฉันรำคาญพูดไม่รู้เรื่องหรือไง”

“แต่พิ้งค์อยากนั่ง! และพิ้งค์ก็ต้องได้นั่งด้วย!” เอาสิ คิดว่าแหกปากตะคอกเก่งคนเดียวหรือไง น้ำพิ้งค์ก็มีปากนะคะ และน้ำพิ้งค์ก็จะไม่ยอมตกเป็นทาสได้รับความรุนแรงป่าเถื่อนนี่คนเดียวแน่

“แต่ฉันไม่ให้นั่ง!”

“แต่พิ้งค์อยากนั่ง!”

“อยากนั่งมากใช่ไหม”

“เอ่อ!”

“หึ...ได้ งั้นก็ต้องแลก”

“แลกอะไร?”

“แลกด้วยนี้ไง”

จุ๊บจ๊วบ!
O_O
อื้อออ ไอ้พี่ทาม! ไอ้พี่บ้าไอ้คนเฮงซวย! มาจูบปากฉันแบบนี้ได้ไงห้ะ!

“อื้อออออ”

จ๊วบ!
แฮ่กๆ

“ไง จะตายแล้วเหรอ?” ยิ้มมุมปาก

_____________________________________

ทามไทม์ อายุ22ปี

เขาหล่อ เขารวย แต่เขาเย็นชากับทุกคน

หนุ่มวิศวะเครื่องกลชั้นปีที่สามพ่วงด้วยตำแหน่งหนุ่มสุดฮอตแห่งวิศวะที่สาวๆไฝ่ฝันอยากครอบครองและอยากได้เขาเป็นแฟน

แต่จู่ๆเขาก็ถูกบังคับให้แต่งงานกับเธอลูกสาวของเพื่อนแม่!!เพื่อดูแลเธอระหว่างที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน

_____________



น้ำพิ้งค์ อายุ20ปี

เธอสวย เธอน่ารัก และเธอสดใสแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์แสบซ่าชนิดที่ว่าพาราก็เอาไม่อยู่

สาวสวยสอบติดคณะแพทย์ในเมืองกรุงกำลังจะได้ใช้ชีวิตอิสระตามที่ใฝ่ฝัน แต่อยู่ๆแม่ก็สกัดดาวรุ่งเธอด้วยการให้แต่งงานกับลูกชายเพื่อนแม่!!

“แม่อยากให้พิ้งค์แต่งงานกับพี่ทาม ถ้าลูกจะไปเรียนกรุงเทพ ลูกต้องแต่งงานกับพี่ทาม”

“แม่!!”

_____________

????

“น้องน้ำพิ้งค์ผัวมาตามให้กลับบ้านแล้วครับ!!”

“????”

•••••

หมายเหตุ

แจ้งเพื่อทราบ...นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น เขียนขึ้นมาเพื่อความบันเทิง และรูปภาพที่ใช้เป็นเพียงภาพประกอบเพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านไม่ได้มีเจตนารมย์ที่ไม่ดีกับตัวศิลปินแต่อย่างใด โปรดอ่านอย่างมีสติและใช้วิจารณญาณในการอ่าน